Otter Trail

De Otter Trail, een van de hoogtepunten van Zuid-Afrika, zogezegd de mooiste trektocht van het land, mochten we in geen geval missen. Vooraleer we startten, waren er enkele hindernissen te nemen. Ten eerste is de Otter Trail eigenlijk een tocht die je minstens een half jaar op voorhand moet vastleggen en een redelijk bedrag moet voor betalen. Op die manier reserveer je de hutten. Jammer genoeg waren wij niet zo voorzienig geweest.
Ten tweede is de Otter Trail eigenlijk een vijfdaagse trektocht, maar hard werkende mensen zoals wij, kunnen zoveel dagen verlof niet permitteren.

Uiteraard hebben wij voor alles een oplossing. En dus vertrokken we op 16 november voor een driedaagse trektocht, zonder vergunning, met onze rugzakken en tenten op stap.

En zoals jullie op de foto's kunnen zien, was het de moeite!

Wat kom je zoal tegen op een otter trail? Voortdurend de zee op je linkerkant en dus ook voortdurend het geluid van woeste golven, een verrotte zeehond (die we enkele maanden geleden ook al tegengekomen waren, maar die nu duidelijk wat meer vergaan was), stevige hellingen, springende walvissen en dolfijnen, aapjes, kikkers, sprinkhanen, een slang - zwart met geel, zou het de giftige puff adder geweest zijn? - , rivieren die moeten overgestoken worden, een ranger die moet ontweken worden, maar waarin we niet geslaagd zijn, een mooi keienstrand, perfect om op te slapen onder een zalige sterrenhemel, ... . Kortom een supermooie tocht in het gezelschap van mijn geweldige Laridae-vriendjes.

Het oversteken van rivieren verdient nog een klein beetje uitleg, want geen foto's, wegens gevaarlijke onderneming. De tweede dag moesten er twee rivieren overgestoken worden. De Bloukransrivier - die we nog kenden van onze bungyjump - moest deze keer van binnenuit i.p.v. van bovenaf ontdekt worden. Deze rivier moet in principe overgestoken worden op laagtij. Zaterdag om 15u30 was het laagtijd en dus in onze planning stond dan ook dat we om 6u30 zouden vertrekken om na 9u stappen - remember dat we een tocht van 5 dagen op 3 dagen stappen - de rivier te kunnen oversteken. Jammer genoeg was er wat oponthoud onderweg (ehbo en een kleine dwaling, oftewel pad gemist, en aangezien we het dan toch niet meer zouden halen, nog een zwembadje erbij). Dus 2 uur later dan gepland, kwamen we aan bij de Bloukransrivier. Gevolg: een vrij hoog waterpeil in de river en niet veel tijd meer voor het donker. Na wat getwijfel en getalm en een klein hartje bij de Goedels, werd beslist om toch de oversteek te wagen. Spannend en geweldig: een 50m brede rivier en water tot op borsthoogte. Oplossing: bikini aan, schoenen uit, rugzak in kleinere zakjes en twee keer de rivier over mert de bagage boven het hoofd. Achteraf uiteraard een adrenalinekick!
Met dank aan Sander en Bruno die de kust verkenden en mij en mijn kleine hartje konden overtuigen om de oversteek te wagen!